مطالعه ی مورد-شاهدی سبک های دفاعی و اضطراب حالت-صفت در دانشجویان مبتلا به اختلال اضطراب منتشر

رابطه ی بین مکانیسم های دفاعی و اضطراب در متون علمی مطرح می باشد. با توجه به شیوع اختلال اضطراب منتشر (gad)  به ارزیابی سبک های دفاعی و ارتباط آن با اضطراب حالت- صفت در دانشجویان مبتلا به gad پرداختیم.   روش کار: تعداد 30 دانشجوی مبتلا به gad و 30 دانشجوی غیرمبتلای 27-19 ساله (15 پسر و 15 دختر در هر گروه) که از نظر متغیرهای جمعیت شناختی همتاسازی شده بودند به روش نمونه گیری در دسترس از بین داوطلبان انتخاب شدند. تمام دانشجویان تحت مصاحبه ی بالینی ساخت یافته و پرسش نامه ی سلامت عمومی قرار گرفتند تا معیارهای ورود را داشته باشند. سپس دو گروه به پرسش نامه های سبک دفاعی-40 (dsq-40) و اضطراب حالت- صفت اشپیلبرگر (stai) پاسخ دادند. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی، آزمون های تی مستقل، ضریب همبستگی و تحلیل واریانس دوسویه استفاده شد.   یافته ها: به طور معنی داری استفاده از سبک دفاعی پخته در گروه غیرمبتلا بیشتر بود (032/0p<) و مکانیسم های دفاعی شوخی(048/0p<)، انکار(034/0p<)، فرونشانی(035/0p<)، گسست(040/0p<) و دلیل تراشی(0005/0p<) در گروه غیرمبتلا و فرافکنی(002/0p<) و جسمانی سازی (001/0p<) در گروه مبتلا بیشتر مورد استفاده قرار گرفته بودند. همبستگی معکوس متوسط و معنی داری بین نمره ی اضطراب حالت- صفت با نمره ی سبک دفاعی پخته وجود داشت. همبستگی بین سبک دفاعی ناپخته و اضطراب حالت اندک بود و بین سبک دفاعی نوروتیک و اضطراب حالت- صفت رابطه ای مشاهده نشد.   نتیجه گیری: افراد با سطح مطلوب سلامت عمومی و نمره ی اضطراب حالت- صفت پایین، از سبک دفاعی پخته استفاده می کنند. استفاده ی دانشجویان سالم از مکانیسم های دفاعی شوخی و فرونشانی نیز این نتیجه گیری را حمایت می کند.